Neuroplasticiteit of neurale plasticiteit is de mogelijkheid van de hersenen om zich te herstellen of te herstructureren. Het gaat hier letterlijk om het aanmaken van meer en/of nieuwe zenuwbanen. Hierdoor worden de hersenen flexibeler in het omgaan met nieuwe informatie en wordt het maken van associaties gemakkelijker. Hoe flexibeler je hersenen zijn, hoe beter ze kunnen omgaan met het ouder-wordende brein, maar ook ADHD, depressie, epilepsie, beroertes en allerlei andere hersenziektes. Ook gedrags- en leerproblemen kunnen op die manier beter in kaart gebracht worden. Deze neuroplasticiteit kan gestimuleerd worden door o.a. breinoefeningen, spelletjes die je brein scherp houden, hypnose, meditatie en het interpreteren van tarotkaarten.

Laat me je even meenemen in een analogie die het concept mogelijk duidelijker maakt… Stel je een oude herder met een kudde schapen voor. De herder neemt deze kudde schapen elke dag van de ene berg naar de andere om een nieuwe graasplaats te voorzien voor de dieren. Over de jaren heen heeft de herder een route uitgestippeld die voor hem goed werkt. Deze route werd dagelijks bewandeld, waardoor de herder en de schapen ze bijna blindelings kunnen volgen. Het werd hierdoor ook een duidelijk en platgetrapt pad. Het enige probleem is dat er hierop soms een boom omvalt. Als dat voorvalt, gaat de herder terug en hebben de schapen die dag geen vers gras. Op een bepaald moment gaat de oude herder op pensioen en wordt er een nieuwe herder aangesteld om de schapen van de ene berg naar de andere te brengen. De oude herder toont de nieuwe de route die voor hem het beste gewerkt heeft. Hij zegt erbij dat de nieuwe herder best deze volgt, omdat de schapen hem dan immers blindelings kunnen volgen. De nieuwe herder heeft echter een ander plan, omdat hij de omvallende bomen maar niets vindt. Hij wil heel de buurt verkennen en zien of er misschien nog andere wegen te bewandelen zijn, die het risico van de omvallende bomen niet hebben. In het begin zal dit voor de nieuwe herder geen simpele taak zijn, omdat er geen enkel pad vooraf bewandeld is. Het kan zelfs zijn dat hij gaandeweg hier en daar een schaap verliest… Dit zoeken naar nieuwe routes en maken van nieuwe paden, kan je vergelijken met neuroplasticiteit. Op het einde van de rit zal de nieuwe herder een veel beter beeld hebben van de omgeving dan de oude herder dit ooit had gekunnen. De nieuwe herder zal ook veel flexibeler kunnen omgaan met eventuele tegenslagen. 

Door het kijken naar en interpreteren van tarotkaarten ga je linken en associaties maken in je hersenen die er voordien misschien nog niet waren, of die er al waren, maar op die manier bevestigd worden. Zo zorgt die interpretatie voor een breder beeld over een situatie en een extra flexibel brein. Belangrijk is hierbij wel dat deze associatie oefening herhaald wordt. Vaak is dit ook wel een (indirect) gevolg van een tarotlezing. Mensen gaan zich hierna vaak gemakkelijker openstellen voor “boodschappen van het universum”. Dit zijn eigenlijk heel vaak opvallende patronen en/of synapsen (verbindingen in de hersenen) die versterkt worden. Communicatie tussen de relevante neuronen wordt hierdoor vergemakkelijkt, cognitie wordt sneller gemaakt. Nieuw leren vormt het hart van plasticiteit en een veranderd brein is misschien wel de meest tastbare manifestatie dat nieuw leren heeft plaatsgevonden, wat door de omgeving werd aangedragen. Het gebeurt immers niet zelden dat mensen die een tarotlezing lieten doen, aangeven dat ze “de wereld met nieuwe ogen bekijken” of “als een nieuw mens in de wereld staan”.

(bronnen: Wikipedia, https://www.cognifit.com/nl/brein-plasticiteit-en-cognitie, https://movethebrain.nl/nl/blog/wat-is-neuroplasticiteit/)