“De rorschachtest of rorschach-inktvlekkenmethode (RIM) is een psychologische test die door Hermann Rorschach geïntroduceerd werd in 1921.

De test bestaat uit tien kaarten met een abstracte afbeelding. De platen zijn gemaakt door een papier met inktvlekken dubbel te vouwen, zodat er een symmetrische afbeelding ontstaat.

De test is gebaseerd op de menselijke neiging interpretaties en gevoelens te projecteren op, in dit geval, inktvlekken. 

Daartoe proberen speciaal opgeleide aan de hand van de gegeven interpretaties het diepere persoonlijke en de impulsen van de testpersonen te begrijpen. Rorschach publiceerde de resultaten van zijn studie van 300 patiënten en 100 gezonde testpersonen in “Psychodiagnostik”. Sindsdien werd zijn methode als hulpmiddel voor psychologische beoordeling en diagnose gebruikt.”

(bron: Wikipedia)

Natuurlijk is het belangrijk om op te letten met het maken van conclusies op basis van zulke testen. Hoewel ik ervan overtuigd ben dat het een persoon echt wel zou kunnen helpen om inzichten te verkrijgen in zijn of haar eigen denkpatronen en onderbewustzijn, kan het niet de bedoeling zijn dat iemand anders een persoon hierop afrekent. Hetzelfde geldt eigenlijk voor tarotkaarten. Ja, elke kaart heeft zijn vooraf bepaalde betekenis (meestal door de maker van dat bepaalde tarotdeck netjes verzameld in een bijgevoegd boekje), maar het gaat vooral om de eigen interpretatie hiervan. De personen die bij mij komen hebben elk hun eigen voorkennis, net zoals ik mijn eigen voorkennis heb. Het gaat erom dat we samen aan de slag kunnen met die 2 verschillende sets van voorkennis én de extra invalshoek van de kaarten die op de tafel komen te liggen.

Ik vind het het enorm belangrijk dat mijn klanten met een voldaan gevoel vertrekken als ze een reading hebben gehad bij mij…

Persoonlijke, interne inzichten zijn immers veel belangrijker dan externe conclusies en labels.